Het lijkt nogal hypocriet dat Thingol Beren niet met zijn dochter zou laten trouwen, maar hij is wel getrouwd met een Maia. Thingol kwam Melian tegen en werd onmiddellijk verliefd op haar in Beleriand, daarna komt Beren op dezelfde manier als Thingol en toch mag hij niet met haar trouwen. Waarom is dit?
Dit wordt expliciet in de tekst beantwoord (nadruk van mij):
Thingol looked in silence upon Lúthien; and he thought in his heart: 'Unhappy Men, children of little lords and brief kings, shall such as these lay hands on you, and yet live?'
The Silmarillion III Quenta Silmarillion Chapter 19: "Of Beren and Lúthien"
Het bezwaar van Thingol is tweeledig:
Mannen zijn relatief laag in rang. dit is net zo classisme als goed ouderwets racisme; op dit punt in de geschiedenis van Midden-aarde zijn er geen grote koninkrijken van mensen. Hoewel er de Drie Grote Huizen zijn, zijn het slechts huurders van de Elf-heren, in plaats van heren op zich. Pas in het tweede tijdperk krijgen we het eerste echte koninkrijk van mannen.
Ze zijn sterfelijk. Dit is gewoon racisme, eigenlijk. Maar bedenk dat er geen precedent is voor een Onsterfelijke die met een sterfelijke trouwt; Hoewel Thingol met een Maia is getrouwd, zijn ze redelijk gelijkende wezens, althans geestelijk. Voor Thingol, die op het moment van dit verhaal duizenden jaren heeft geleefd, lijkt de 30-jarige Beren nogal oninteressant.
Hoewel het in dit geval niet wordt aangeroerd, is er een praktische reden voor deze klacht, die Tolkien behandelt in een essay met de titel "Athrabeth Finrod ah Andreth." Het essay is de tekst van een discussie tussen Finrod Felagund en Andreth, een menselijke wijsvrouw; de twee praten over een aantal dingen, maar het meest relevant voor onze doeleinden is een discussie over het potentieel van een relatie tussen Andreth en Finrod's jongere broer Aegnor:
'I would not have troubled him, when my short youth was spent. I would not have hobbled as a hag after his bright feet, when I could no longer run beside him!'
'Maybe not,' said Finrod. 'So you feel now. But do you think of him? He would not have run before thee. He would have stayed at thy side to uphold thee. Then pity thou wouldst have had in every hour, pity inescapable. He would not have thee so shamed.
'Andreth adaneth, the life and love of the Eldar dwells much in memory; and we (if not ye) would rather have a memory that is fair but unfinished than one that goes on to a grievous end. Now he will ever remember thee in the sun of morning, and that last evening by the water of Aeluin in which he saw thy face mirrored with a star caught in thy hair - ever, until the North-wind brings the night of his flame. Yea, and after that, sitting in the House of Mandos in the Halls of Awaiting until the end of Arda.
History of Middle-earth X Morgoth's Ring Part 4: "Athrabeth Finrod ah Andreth"
Finrod's argument is dat, als ze getrouwd waren geweest, Aegnor haar hele leven trouw zou zijn gebleven aan Andreth, terwijl ze ouder werd en stierf en hij eeuwig jong bleef (wat overeenkomt met de Elvische traditie, ze paren voor het leven, en opnieuw huwelijk is uitzonderlijk zeldzaam). Dat zou voor Andreth ongelofelijk gênant geweest zijn, die zich als een last voor haar onsterfelijke echtgenoot zou hebben gevoeld, en zou Aegnor bedroefd hebben om haar als een invalide te moeten herinneren.
Hoewel we er niet zeker van kunnen zijn dat Thingol er op dat moment over nadacht, geeft het wel een zekere legitimiteit aan zijn standpunt; het is gewoon slecht nieuws voor alle betrokkenen.
Ja, hij trouwde "boven iemand boven zijn klas", maar als je goed kijkt, is er niet dat enorme verschil tussen Maiars en Elves - ze kunnen allebei behoorlijk krachtig zijn, ze zijn allebei favoriet bij Valars - en het belangrijkste is dat ze zijn beide onsterfelijk.
Stel je nu deze situatie voor: je bent een koning en een vader van het mooiste meisje, en hier komt een slechte jongen zonder een cent op zijn naam die met haar wil trouwen. Ook zal hij haar in een oogwenk verlaten (wat is een sterfelijke levensduur voor onsterfelijken?). En aangezien (de meeste?) Elven zeer monogamistisch zijn (paring voor het leven en niet op zoek zijn naar een nieuwe partner wanneer de huidige sterft), zou dit Luthien diepbedroefd en getekend voor het leven laten. Als een verantwoordelijke vader had hij geen andere keus dan te ontkennen / een onmogelijke taak te vervullen als voorwaarde voor het huwelijk.
Was het hypocriet? Kan zijn. Maar volkomen begrijpelijk.
Dit is een complexe vraag omdat er eigenlijk twee hoofdredenen zijn waarom Thingol Beren heeft gewantrouwd. Zoals opgemerkt, was Beren sterfelijk en daarom wist Thingol dat hij zijn dochter zou verliezen aan een lot dat hij niet begreep, d.w.z. de dood. Thingol wist dat degenen die trouwen hetzelfde lot zouden delen. De tweede belangrijkste reden waarom Thingol Beren niet vertrouwde en probeerde hem te laten vermoorden (door hem een gedoemde boodschap te sturen om de silmarils te krijgen), is dat kort nadat de mens Beleri voor het eerst was binnengegaan en hij vreselijke dromen over hun komst had meegemaakt, en hij deze dromen beleefde voordat enige informatie over het bestaan van mannen daadwerkelijk beschikbaar was. Uit de profetie van Melian kunnen we waarschijnlijk aannemen dat de inhoud van zijn dromen op de een of andere manier de notie inhield dat de komst van mensen naar de middelste aarde zou leiden tot het einde van zijn koninkrijk en / of zijn eigen ondergang. Dus de plotselinge opkomst van een sterveling voor zijn troon was een slecht voorteken dat hij moest verwijderen. Merk ook op dat dit niet alleen paranoia van zijn kant was omdat zijn onrustige dromen werkelijkheid werden.
It is said that in all these matters none save Finrod Felegund took counsel with King Thingol, and he was ill pleased, both for that reason, and because he was troubled by dreams concerning the coming of men ere ever the first tidings of them were heard. Therefore he commanded that men should take no lands to dwell in save in the north, and that the princes whom they served should be answerable for all that they did; and he said: 'Into Doriath shall no Man come while my realm lasts, not even those of the house of Beor who serve Finrod the beloved.' Melian said nothing to him at that time, but afterwards she said to Galadriel: 'Now the world runs on swiftly to great tidings. And one of Men, even of Beor's house, shall indeed come, and the Girdle of Melian shall not restrain him, for doom geater than my power shall send him; and the songs that shall spring from that coming shall endure when all Middlle-earth is changed.' - Silmarillion